Eens was ik in het echte Jaipur in India, de roze stad. Oh zo prachtig, oh zo vol, oh zo idyllisch, oh zo heftig. India is een land van tegenstrijdigheden – heel rijk en heel arm, enorm mooi en enorm lelijk, zen en agressief – en zo kan ik nog wel even doorgaan. In Jaipur kocht ik een jurkje voor mijn nichtje voor de fractie van de prijs, na 3x te zijn weggelopen en letterlijk de verkoper achter me aan, rennend door de straten om toch maar iets aan me te kunnen slijten. Een hele ervaring voor een Westerse city girl.
Handelen in Jaipur
Jaipur, de roze stad
In het spel Jaipur wordt er ook gehandeld, maar dan beschaafd, met linnen, goud, robijnen en kamelen. Met zijn tweeën strijd je 3x om de eer van tophandelaar en net als in het echte India, wint degene met de meeste punten (lees geld). Het spel is simpel: je hebt kaarten in je handen waar je een paar dingen mee kunt doen: of ruilen met de stapel kaarten in het midden (de marktplaats) of verkopen. De kamelen heb je achter de hand als extra blanco ruilmiddel. Een fikse kamelenstapel levert pas aan het eind van het spel iets op, maar tijdens het spel kun je het er je tegenstander knap lastig mee maken.
Wees er snel bij
Prachtig, stevige kartonnen fiches – zie je de waardes aflopen?
Handelen en verkopen in Jaipur moet snel, want de waarde daalt als er al veel van verkocht is. De eerste robijnen leveren nog wel 7 punten op, maar gaande weg wordt dat minder. Linnen, het goedkoopst van alles, levert al snel niet meer op dan 1 punt per keer. Je mag per keer zoveel verkopen als je wilt, behalve bij het edele handelswaar, dan verkoop je er minimaal twee per keer.
Heb af en toe wat geduld
Met drie Seals of Excellence win je het spel
Het spel draait om de keuzes: verkoop je snel je spullen zodat je de hoogste punten scoort? Of wacht je even, spaar je wat kaarten op zodat je de bonusfiches kunt scoren? Die kunnen ook aardig opleveren, als je vijf kaarten verkoopt kun je bij je verkoop zo nog wel tot 10 punten erbij krijgen.
En pest uiteraard je concurrent
Staan ze er toch nog schattig op, de spugende chagrijnen
Lijkt zo een best vreedzaam spel. Je ruilt wat kaarten, verkoopt es wat, spaart es wat en aan het eind tellen we de punten op. Toch kan je je concurrent best dwarszitten. Met een flinke stapel kamelen kun je de kaarten uit de marktplaats halen in ruil voor de kamelen – en dan kan je tegenstander niets anders dan kamelen incasseren. Heeft de ander al die chagrijnig schepen der woestijn, maar geen directe mogelijkheid om punten te scoren. En zoveel tijd is er niet om te scoren. De waardes lopen immers af en als er drie lege stapels zijn, is het spel voorbij.
Mooi!
Snel handelen, denken, verkopen, ruilen, winnen. En mooi!
Een simpel spel, maar niet te eenvoudig met voldoende strategie om het spannend te houden. Je speelt al snel een paar potjes en wilt in de revanche als jouw status als de Maharadja’s persoonlijke handelaar je wordt afgepikt. Daarnaast is het spel prachtig gemaakt, de kleuren spatten er vanaf, de fiches zijn stevig en liggen lekker in de hand. Dus hier die kamelen en kom op met die robijnen!
Pingback: Me and my boardgames op De Gamification Conferentie – Games and Learning 15/04/2016
[…] leer je samenwerken, overleggen en dat een goed werkend team meerdere rollen nodig heeft. Van Hanabi leer je goed opletten, luisteren en vertrouwen op je medespelers. Van Robinson Crusoe dat zelfs als […]